Het klopt naar ons aanvoelen niet dat er sprake zou zijn van een grote terugval van de belangstelling voor de geschiedenis van WO1. Alles is natuurlijk relatief, maar in de eerste vijf weken van de zomervakantie trok de tentoonstelling Heelkracht toch reeds meer dan 4000 bezoekers. Ook Lijssenthoek, Talbot House en de Dodencellen mogen jaarlijks vele tienduizenden bezoekers verwelkomen. Volgens ons blijft dit thema ook na 2018 nog zeer belangrijk. Op herdenken staat immers geen jaartal.

Ook de claim dat er wel niets zal gebeuren voor de Poperingse oorlogshelden is niet correct. Poperinge engageert zich voor het project ‘Onze vergeten helden’ (gelanceerd door War Heritage Institute). We tekenden hiervoor al in begin mei 2018 en dit als één van de eerste steden en gemeenten in België.

Dit project beoogt om tegen 11 november van dit jaar alle graven van WO1-soldaten op burgerlijke kerkhoven te inventariseren, proper te maken en er een email plaatje aan vast te maken. Burgers kunnen een graf adopteren. Dit houdt in dat men zich engageert op dit graf regelmatig te kuisen en er bij gelegenheid een bloemetje te plaatsen. Schepen voor toerisme Jurgen Vanlerberghe engageerde zich alvast om een graf te adopteren. Ongetwijfeld voelen ook heel wat lezers van jouw Gazette zich geroepen?

Ook in het kader van dit project wordt er een vredesboom geplant. En ‘last but not least’ komt er in het kader van dit project wel degelijk een tentoonstelling. Wie in het bezit is van info of objecten die deze tentoonstelling een meerwaarde kunnen bieden, mag zich altijd aanmelden bij de WO1-cel van de stad.

Samen is daarnaast de mening toegedaan dat we in de komende jaren ook de Poperingse geschiedenis tijdens WO2 nadrukkelijker onder de aandacht mogen brengen, in eerste instantie met het oog op de 75^ste verjaardag van het begin van dit conflict in 2019. We participeerden in dit verband overigens al in een bovenlokaal project, getrokken door Vlaanderen en in samenwerking met de Poolse overheid.

Algemeen wordt aangenomen dat een museale opstelling een levensduur heeft van tien, maximaal vijftien jaar. De huidige permanente tentoonstelling in het Hoppemuseum dateert van 2006, en nadert dus stilaan haar houdbaarheidsdatum. We geloven sterk dat het verhaal rond hop de identiteit van Poperinge bepaalt. En dus vinden we het evident dat we investeren in de vernieuwing van de vaste tentoonstelling.

We willen hierbij uiteraard de museale functie respecteren. En dus moet een toekomstige tentoonstelling respect hebben voor het historische verhaal. We vinden wel dat het daar niet toe mag beperkt blijven. We moeten oog durven hebben voor actuele evoluties op de toeristische markt en durven inzetten op een aantrekkelijk concept, waar geschiedenis – heden en toekomst in elkaar vervlecht worden. En we moeten ook durven geloven dat we een breder verhaal van hop en bier kunnen vertellen zonder te vervallen in platte commercie. Zelfs als het soms moeilijk prediken is waar geen geloof is…

Een inhoudelijke vernieuwing moet ook veel aandacht besteden aan het buitenverhaal. Samenwerken met actieve hopboeren, fietsen langs oude hopasten en een aantrekkelijk educatief programma lijken ons onmisbare elementen.

Naast de inhoudelijke vernieuwingen zullen we ook moeten investeren in de gebouwen. Naar aanleiding van de grote investeringen in 2006 werden er amper kosten gedaan aan de gebouwen aan de straatzijde. Nu moeten we dit wel doen, zodat er een goed uitgeruste horecazaak kan komen, met hedendaags sanitair. We pleiten er ook voor om te onderzoeken of de dienst voor Toerisme niet integraal kan verhuizen naar de Gasthuisstraat. Dit zou minstens een belangrijk voordeel opleveren naar exploitatie toe (1 balie i.p.v. 2).  We willen ook niet op de feiten vooruitlopen, want aan deze operatie zijn ook wel wat nadelen verbonden. En tot slot denken we uiteraard nog hoe we aan de achterzijde, waar nu nog de oude gebouwen van Thevelin staan, bijkomende mogelijkheden kunnen ontwikkelen. En uiteraard moet dan ook nagedacht worden over de toekomstige invulling van de Aria. Wij doen daar nog geen uitspraak over, maar wachten liever verder studiewerk af.

In je nieuwsbrief doe je zelf de suggestie om een toekomstig stadsmuseum onder te brengen in het Weeuwhof. Dit lijkt ons niet direct een te volgen piste. Wij denken immers dat deze woningen na een grondig en inderdaad zeer noodzakelijk restauratieprogramma bij voorkeur hun woonfunctie behouden. Er is in dit verband reeds een eerste voorbereidende studie gebeurd, het zal nu zaak zijn om snel alle mogelijke subsidies aan te vragen en zelf de nodige budgetten vrij te maken. Naar ons aanvoelen is het behoud van de bestaande woonfunctie vanuit erfgoedoogpunt ook de meeste wenselijke optie.

Gasthuiskapel – aanpalende woning – beiaardstraatje – welke tentoonstellingen wel en welke niet – parking

Het lijkt ons evident dat na de buitenrestauratie van de Gasthuiskapel ook de binnenruimte volledig gerestaureerd wordt. Gelet op het beschermde karakter van dit gebouw zal dit ontegensprekelijk gebeuren met het grootste respect voor bijvoorbeeld de reeds beschermde vloer.

Het lijkt ons aangewezen om de denkoefening over de toekomstige invulling van de Gasthuiskapel samen te laten lopen met die over een eventueel stadsmuseum èn het bouwprogramma van de nieuw te bouwen Academie+ op de Vroonhofsite. Het lijkt ons een brug te ver om te stellen dat er enkel projecten/tentoonstellingen in zouden mogen kunnen die in de lijn liggen van wat in de Gazette ‘het rijke Roomse leven’ wordt genoemd. Ook hedendaagse kunst moet hier absoluut een plaats kunnen krijgen. Het lijkt ons dat heel wat kunstliefhebbers ook erfgoedbel(i)evers zijn en vice-versa.

De aankoop van de aanpalende woning aan de Gasthuiskapel staat niet in ons programma, en lijkt ons ook absoluut geen prioriteit. Mocht de heraanleg van de Gasthuisparking aan de orde zijn – quod non – dan lijkt het ons wel een goede suggestie om van de gelegenheid gebruik te maken om de voormalige invulling van de site te visualiseren. En wellicht kan dit ook nu al aan de hand van een informatiepaneel.

We zijn er ook voorstander van om voor alle stads- en OCMW-gebouwen met erfgoedwaarden een lange termijnplanning op te stellen met het oog op restauratie en ontsluiting. We denken bijvoorbeeld aan het voormalige archief in de Guido Gezellestraat.