Met dit co-housingproject willen we senioren samen laten wonen, met hun eigen privacy, maar met de gezelligheid en het verbindende van gemeenschappelijke ruimtes. Zo kunnen we aangepast wonen aanbieden voor senioren. Zo lang mogelijk zelfstandig, maar binnen een stevig sociaal netwerk.

Iedere bewoner kan beschikken over zijn of haar eigen stekje en leeft er op zijn eigen ritme. Tijdens de week zou er een polyvalente medewerker aanwezig kunnen zijn om samen met de bewoners te koken. Daarnaast kunnen de bewoners ook nog gebruik maken van enkele gemeenschappelijke ruimtes (waaronder een ontspanningsruimte, een volledig ingerichte keuken, een gezellige eetruimte, …).

Door samen boodschappen te doen, te koken, af te wassen en te genieten van een lekkere kop koffie doorbreken we de eenzaamheid. Voor de nodige ontspanning zouden de bewoners ook kunnen deelnemen aan de verschillende activiteiten die georganiseerd worden door de Bres.

Naast senioren zou de bewonersgroep ook kunnen bestaan uit een aantal jongere mensen met psychosociale problemen of mentale achterstand. De senioren kunnen de jongeren bemoederen en advies geven, terwijl de jongeren vlugger een boodschap of een huishoudelijk karweitje kunnen doen. Ook jongdementerenden zouden tot de doelgroep kunnen behoren.

Het doet me denken aan mijn studententijd waar ik 4 jaar lang op kot leefde in Brugge . Onze gemeenschappelijke keuken was toen ook een gezellige plaats van ontmoeting en er was altijd wel iemand om een babbeltje mee te slaan. Ik heb me er alleszins nooit eenzaam gevoeld...

Met de gemeenschappelijke ruimtes en activiteiten sla je een brug tussen alleen wonen en wonen in een woonzorgcentrum. In dit groepsproces kan zorg en hulpverlening ontstaan over de leeftijdsgrenzen heen.