Als je jezelf in 3 woorden zou moeten voorstellen, welke zouden dat dan zijn?

Geïnteresseerd, geëngageerd en gemotiveerd. Ik interesseer me in alles, ook in kleine dingen. Of het nu over politiek of wetenschappen gaat of een fijne roddel is. Ik engageer me in het bestuur van de volleybalploeg en nu in de lokale politiek. Het gemotiveerd zijn sluit daar dicht bij aan. Ik wil het echt goed doen.

Welke eigenschap van jou kennen maar weinig mensen?

Ik denk dat de meeste mensen me wel vrij goed kennen. Ik heb ook weinig te verbergen. Ik ben wie ik ben. Ik ben redelijk open en ga weinig dingen uit de weg. Ik heb het er ook niet moeilijk mee om toe te geven als ik een fout maakte.

Ben je een dromer, een denker of een doener?

Ik doe ze natuurlijk alle drie, maar denk toch wel heel veel. Af en toe doe ik dan ook wat ik bedacht heb. Het dromen zit voor mij vooral in het té ver gaan in het denken. Blijven doordenken over iets waarvan je beseft dat het niet realistisch is, gewoon om de oefening te maken. Want misschien komen daar toch weer nieuwe ideeën uit. Ik ben heel realistisch, maar niet op het saaie af. Al zal mijn vriendin waarschijnlijk vinden dat ik toch soms te groot denk. In mijn hoofd is veel haalbaar. Maar als het dan moet gebeuren, komt mijn tijdsmanagement in het gedrang. Gelukkig kan ik ook gemakkelijk relativeren.

Wat wilde je worden toen je klein was? Wat is het uiteindelijk geworden?

Ik weet echt niet meer wat ik vroeger op die vraag antwoordde. Ik zou dat thuis eens moeten navragen. Misschien weten zij het nog. Ik volgde de opleiding sociaal-cultureel werk. Daarna deed ik heel wat verschillende jobs: van onthaalwerk bij een advocatenbureau tot projectmedewerker ‘ondernemerschap’ bij het jeugdhuis in Desselgem. In de covidtijd trok ik in bij mijn schoonouders. Ik hielp er wat in de metaalzaak van mijn schoonvader en ben daar sindsdien blijven plakken.

Wat motiveert jou? Geeft kracht/energie?

Een stevige fysieke uitdaging geeft me energie. Dat kan zowel in de tuin als op het volleybalveld. Van bezig zijn met je handen of je lijf, zie je ook resultaat. Dat heb ik wel nodig. Ik lees ook graag, maar daar heb je minder zichtbaar resultaat van. Behalve als je met een weetje kan uitpakken tijdens een quiz. Ik weet graag veel over veel verschillende dingen. Daarom luister ik goed naar het standpunt van iemand anders. Ook in de politiek wil ik me niet beperken tot de slogans van onze eigen partij. Uiteraard zijn er ook waardevolle ideeën bij andere partijen, gelukkig maar. Het is een fijne uitdaging om het verhaal van een andere kant te bekijken, zonder dat je zomaar akkoord moet gaan.

Waar maak jij je het meeste zorgen over?

Ik heb het moeilijk met de verzuring van de maatschappij. Het is jammer dat er steeds meer mensen zijn die niet meer geloven dat er effectief iets kan veranderen. Neem het engagement op om je eigen toekomst in handen te nemen! We moeten het vuur blijven aanwakkeren. Zodat degenen die positief vooruit willen niet overspoeld worden met negatieve commentaren. Het is blijkbaar veel gemakkelijker om negatief te zijn dan om het positieve te zien. Ik kan oprecht zeggen dat ik gelukkig ben. Dat betekent niet dat er nooit eens iets tegenzit, maar als ik de eindbalans maak… Ik besef heel goed dat ik ‘chance’ heb dat ik geboren ben waar ik geboren ben. Ik heb kunnen studeren, heb een goeie job en een toffe vriendin waarmee ik een leuk huis kon kopen. Daarom wil ik me ook zo graag inzetten voor wie het minder makkelijk heeft.

Als je alle tijd van de wereld had, wat zou je dan doen?

Als daar ook al het geld van de wereld bij hoort, zou ik vooral reizen. Het moet niet persé een cultuurschok zijn. Ik wil vooral natuur zien en aanvoelen hoe de wereld elders draait. Gebouwen zeggen me minder. Laat mij maar van het laagste punt in de Grand Canyon naar het hoogste punt in de Himalaya trekken. Misschien blijf ik in eerste instantie zelfs in België hangen. Er is hier ook zoveel dat ik nog niet gezien heb…

Waar voel jij je thuis? Wat is je lievelingsplek?

Gewoon thuis. En bij mijn vrienden. Overal waar ik in mijn sweatpants kan zitten zonder dat daar commentaar op komt.

Voor wie zou je meteen alles laten vallen om te helpen?

Echt ongeacht waarmee ik bezig ben? Mijn broer en mijn vader mogen me dag en nacht bellen. De rest van mijn familie en vrienden eigenlijk ook. Ik zou niet kunnen slapen als ik weet dat iemand die me dierbaar is mij nodig heeft.

Stel dat al je herinneringen gewist zouden worden, op één na. Welke zou je dan kiezen?

Mogen dat gewoon alle edities van Festival Dranouter zijn? Ik ben gewoon graag onder de mensen. Op Dranouter zijn alle mensen die je kent, die je graag ziet en minder graag ziet. Iedereen is daar. We spreken over ‘een Dranouter’ als tijdseenheid. Die start op donderdag en eindigt op maandag. Uren daartussen bestaan gewoon niet. De max. Ik stem er zelfs onze huwelijksreis op af!

Wie is jouw persoonlijke held?

Alle mensen die goed doen voor een ander zonder daarvoor iets terug te moeten hebben. Ik kan er niet één iemand uit kiezen. Het hangt ook af van waarmee ik bezig ben. Als ik kook, kijk ik op naar mijn vader. As ik in de tuin werk, is dat dan weer met mijn grootvader in gedachten. Die liep over van liefde voor zijn plantjes. Als ik op ’t werk bezig ben, kijk ik op naar de technieken van Eddy. ‘Held’ vind ik een groot woord. Voor mij gaat het eerder om de persoon aan wie je een vraag zou stellen op dat moment. Dat zijn mensen die ook effectief iets voor je betekenen. Ze zijn er als je op je diepste zit maar vieren ook mee als je op een hoogtepunt staat. Die vrienden, die familie, dát zijn mijn helden!

Wat is jouw idee van geluk?

Gelukkig zijn is voor mij niet persé een synoniem voor euforisch zijn. Het gaat om een goeie plek, toffe mensen rondom jou, iemand waarbij je terecht kan als je miserie hebt. Wij zeggen als West-Vlaming nogal snel dat het goed met ons gaat. Daarom bewonder ik mijn schoonvader die altijd eerlijk antwoordt als iemand hem vraagt hoe het met hem gaat. Soms schrikken mensen daar wel van. Terwijl we eigenlijk allemaal zouden moeten kunnen toegeven dat het wel eens lastig is.

Wat is jouw favoriete motto?

Je werkt om te leven, je leeft niet om te werken. Ik snap niet waarom zoveel mensen zich wegcijferen voor hun werk. Werken hoort erbij, het geeft ook zin aan je dagen. Maar werken tot je fysiek of mentaal kraakt? Dat kan ik moeilijk vatten. Geniet toch van het leven!