Als je jezelf in 3 woorden zou moeten voorstellen, welke zouden dat dan zijn?

Solidair, behulpzaam en inzet voor de medemens. Ik heb daar meer deugd van dan dik betaald worden. Ik vraag geen geld als ik je ergens mee help, maar vind het wel fijn als je dan eens aan me denkt in ’t stemhokje. Een gemeende merci doet veel meer deugd dan geld. Ik geniet ook van de vele kleine dingen die ik voor iemand anders kan doen. Het moet niet allemaal met grote show zijn. Het socialisme kreeg ik mee met de paplepel: als klein ventje liep ik al met de vlag in de 1 mei-stoet. Toen ik begon te werken, meldde ik me direct als militant bij het ABVV. Ik stel me graag ten dienste van de medemensen. Als ik kan helpen om de digitale kloof wat te verkleinen… Want dat is echt een probleem. Alles moet digitaal maar niet iedereen kan volgen. Zelfs je papieren voor de uitkering waar je recht op hebt, kan je niet meer gewoon per post versturen. Op zo’n momenten zet ik met plezier mijn computer aan om te helpen. Belastingaangiftes, je kinderbijslag aanvragen, boodschappen doen voor een hulpbehoevend koppel … ik doe het allemaal met evenveel plezier! 

Welke eigenschap van jou kennen maar weinig mensen?

Ik heb weinig geduld voor klusjes. Het moet al gedaan zijn voordat ik er aan begin. Ik kan me daar nerveus in maken. Ik ben geen handige harry. Als er dan nog eens een schroef tegenwerkt…

Ben je een dromer, een denker of een doener?

Ik ben een echte dromer. Ik lees heel veel en kan me helemaal verliezen in mijn boeken. Ook in geschiedenisboeken. Als je dan leest over alle oorlogen, begrijp je niet dat mensen daar blijkbaar niets uit geleerd hebben. Ze blijven elkaar uitmoorden voor een lap grond.

Wat wilde je worden toen je klein was? Wat is het uiteindelijk geworden?

Ik droomde ervan om archeoloog te worden. Ik ga al van kleins af aan naar de bibliotheek. Toen ik als 14jarig mannetje boeken probeerde mee te nemen uit de volwassenenafdeling, kreeg ik onder mijn voeten. ‘Ik was daar nog veel te jong voor!’ Ik las op die leeftijd al biografieën van Hitler of Napoleon bijvoorbeeld. Als het maar met geschiedenis te maken had. Jammer genoeg heb ik daarna niet verder kunnen studeren. Mijn moeder was huisvrouw. Op het einde van mijn middelbare schooltijd, ging het bedrijf waar mijn vader werkte failliet. Hij was op dat moment dus werkloos. Ik kon mijn ouders niet opzadelen met de kosten om mij verder te laten studeren. Ik kon direct beginnen bij Picanol. Ik werk er nog altijd in de verzendingsafdeling. Wij pakken alles in dat mee moet met de getouwen. Ik doe het al 37 jaar enorm graag. De jonge generatie verandert al eens graag van job, maar mensen van mijn leeftijd doen dat minder.

Wat motiveert jou? Geeft kracht/energie?

Als ik gestresseerd ben, moet ik kunnen lezen. Ik heb zowel een lidkaart van de bibliotheek van Poperinge als van die in Ieper. Ik kom er echt tot rust. Ik snuister zo graag in al die boeken. Ik ken die bibliotheken door en door. Toch vind ik er nog altijd dingen die ik nog niet wist.

Waar maak jij je het meeste zorgen over?

Over oorlog… Ik heb een zoon van 18 jaar. Ik kan me niet voorstellen dat ik hem naar het front zou moeten sturen zoals gebeurt in Oekraïne of Israël. Ik ben zo anti-oorlog dat ik mijn zoon onmogelijk zou kunnen verplichten om te gaan vechten. Zeg nooit nooit. Na de Tweede Wereldoorlog waren de mensen ervan overtuigd dat dit nooit meer zou gebeuren. Maar met wat er vandaag allemaal gebeurt… De opkomst van extreemrechts bijvoorbeeld… Dat waait toch niet zomaar over hee?

Als je alle tijd van de wereld had, wat zou je dan doen?

Lezen natuurlijk. Ik ben daar echt aan verslaafd. Ik kan geen dag zonder. Zelfs als ik ’s avonds heel laat thuiskom, zal ik nog minstens een half uur lezen. Ik lees ook echt overal. Als ik ergens naartoe ga waarvan ik denk dat ik er misschien even zal moeten wachten, zorg ik dat ik een boek meeheb. Als ik op vakantie ga, heb ik zoveel boeken mee dat ik ze onmogelijk allemaal zou kunnen lezen. Liefst thrillers dan. Mijn huis is ook één grote bib met minstens 3000 boeken. Ik mag geen boeken meer kopen, want ik weet niet meer waar ik er nog kan zetten. Het ergste van dat alles? Ik heb er nog geen enkele van gelezen! Ik heb geen tijd… ik heb altijd boeken van de bib mee die eerst nog uit moeten. Het is sterker dan mezelf… 

Waar voel jij je thuis? Wat is je lievelingsplek?

Ik ga graag op café. Gewoon, tussen de mensen. Een woord kunnen babbelen, over de dagelijkse beslommeringen, eens lachen en kekgaaien. Vroeger was ik een echt nachtmens: uitgaan en naar optredens. Maar nu ben ik een dagmens geworden. Ik werk parttime, elke namiddag. In de voormiddag ga ik een paar koffietjes drinken in mijn stamcafé. Ze noemen me daar al een stuk van ’t meubilair!

Voor wie zou je meteen alles laten vallen om te helpen?

Ik ken een ouder koppel waarvan de vrouw regelmatig valt. Ze weten dat ze dag en nacht mogen bellen. Ik ben blij dat ze dat dan ook effectief doen als het nodig is. Ze doen ook veel terug. Elke donderdagavond verwachten ze dat ik op bezoek ga. Meestal ga ik naar huis met lekker eten dat hij gekookt heeft. Enkel nog opwarmen dus! ‘Je weet niet wat je voor ons betekent’, zeggen ze dan.

Stel dat al je herinneringen gewist zouden worden, op één na. Welke zou je dan kiezen?

De geboorte van mijn zoon. Ik had er altijd van gedroomd om een zoon te hebben. We hebben een goeie band. In al die jaren heb ik hem nooit moeten straffen. We komen echt goed overeen. 

Wie is jouw persoonlijke held?

Johan Vande Lanotte is mijn politieke held. Toen ik pas in ons bestuur was, vroegen ze vrijwilligers om met Johan mee op huisbezoeken te gaan door Poperinge. We hebben dat verschillende jaren gedaan. Ik vond hem echt een goeie minister. Hij had een ongelofelijke dossierkennis. Hij trok ook aan de kar om een buurthuis te krijgen in onze Bellewijk. Hij doet ook wat hij belooft. Een gedreven man!

Wat is jouw idee van geluk?

Het ultieme geluk voor mij, is als mensen ‘dank u’ zeggen. Dat is belangrijker dan me 10 euro te geven voor iets wat ik deed. 

Wat is jouw favoriete motto?

Bluv’n goan. Of het nu goeie of minder goeie verkiezingsuitslagen zijn voor onze partij. Een echte partijman blijft er voor gaan. Die gaat ook niet voor zijn eigen ‘postje’. Ik was echt gelukkig als we Bryan als jonge gast konden lanceren. Dat vond ik belangrijker dan mezelf van een plekje te verzekeren.